Spotkania

Tomasz Pietrzak kunsztowną i wypracowaną frazę poświęca historii (tej Wielkiej i lokalnej, publicznej i intymnej; obie zresztą zderza ze sobą i przygląda się, co z tego wyniknie). Ów wertykalizm historyczny, teologiczny, antyczny (fatum) nieustannie przecina się więc z doświadczenie horyzontalnym, na który pracują ludzkie emocje, biografie, ścisły konkret, codzienna praktyka życia tu i teraz. Śmiało mogę powiedzieć, że obie sfery zarówno potrafią się przenikać i pożerać nawzajem. Historia ludzka jest historią zanikania, przenikania, wymazywania ale i pochłaniania, wytwarzania tożsamości z elementów rozpadu (o czym bardzo przekonująco pisze duńska pisarka Dorthe Nors), z elementów obcych, z obcości samej w sobie. Kiedy cudzość przestaje być cudza i staje się własna, wtedy „wyostrza się widzenie rzeczy […] i pęka lód”. Tomasz Pietrzak mnoży doświadczenia inności i każdą z nich analizuje: pochodzenie narodowościowe, etniczne, tożsamości kulturowe i seksualne, odczytuje to, co w procesie wymazywania/asymilacji zostało utracone i to, co te procesy wytworzyły.

Radek Kobierski, WIERSZ JEST DZIEDZINĄ ABSOLUTNEJ WOLNOŚCI
podsumowanie spotkania